nieuws van week 1

7 februari 2009

Het lessenrooster loopt maar van maandag tot en met vrijdag, maar ook op zaterdag hebben de kinderen les. Ze mogen wel een uurtje langer slapen. Wij onthouden dus dat we in het vervolg de zaterdag pas om 7.30u moeten opstaan in plaats van om 6.30u. Zalig! We besluiten onze ‘keuken-in-opmaak’ wat aan te vullen met enkele voedingswaren. Van de school krijgen we rijst, suiker, thee, tomaten, zout en meel. Alles in een véél te grote hoeveelheid, maar wij durven niets te weigeren. Terwijl we onze keuken verder ‘installeren’ komt teacher Jane ons vragen om even Engelse les te geven in klas 6. Wij begrijpen niet goed wat er gebeurt en worden zomaar voor de klas gezet met het wakend oog van teacher Jane op de achtergrond. Helemaal onvoorbereid een les Engels geven in een klas die je niet kent is niet vanzelfsprekend. Gelukkig kunnen we ons behelpen met een spelletje galgje, uitbeelden en pictionnary. Leve de inspiratie van het moment! De lachende gezichtjes van de kindjes maken ons echt gelukkig. We doen een poging om af te spreken met de leerkrachten Engels om de lesonderwerpen voor maandag uit te wisselen, maar krijgen al gauw de indruk dat dit allemaal nogal losjes verloopt. Echt op het Afrikaans ritme… Ze kunnen ons een boek tonen, maar niet zeggen waar we moeten beginnen. Ook niet alle leerlingen hebben een boek. Een deftige lesvoorbereiding maken wordt dus nog een hele opgave! Gelukkig moeten we ze niet voorleggen aan de leerkrachten. Ze stellen ons gerust dat we les mogen geven op onze eigen manier. Teacher Heather wil ons meenemen naar de markt om een shop te tonen waar je heel wat Westerse producten kunt kopen. Wij zijn blij dat we met haar ons een weg kunnen banen tussen de verschillende Afrikaanse kraampjes. Het winkeltje die ze ons toont lijkt ons zalig. Je kan er spaghetti, cornflakes, Snickers, waspoeder en zelfs deodorant van Fa kopen! Als we het even wat moeilijk krijgen, kunnen we onszelf eens goed verwennen. Als we terug aankomen in de school, staan er al enkele enthousiaste kindjes voor onze kamerdeur te wachten: “Teachers, can we play a game?” We dansen de limbo en leren hen het spel ‘dirigentje’, dat we omdopen tot ‘Are you the teacher?” Ze vinden het fantastisch en wij genieten er evenveel van! ’s Avonds maken we voor het eerst gebruik van ons keukentje. Op het menu staat rijst met gepelde en geplette tomaatje. Het elektrisch vuurtje werkt uitstekend. Het smaakt ons en we besluiten er een luie avond van te maken. We laten alles wat bezinken…

Zondag 8 februari

Een zondag is geen zondag zonder lekker lang uitslapen. Jammer genoeg missen we hierdoor wel het ontbijt mét een lekker stuk brood en een gekookt eitje… Weer iets om te onthouden voor de volgende weken. Wij doen het dus maar met een banaan en een tas mangosap. Ook het doosje cornflakes uit het overlevingspakket dat we van Drieke kregen, gaat vlotjes binnen. Na veel te lang rondhangen in onze pyjama gaan we terug naar de markt en kopen er wat fruit en enkele bassins. Het is al allemaal zo goedkoop, maar we durven voor het eerst ook wat afbieden. Aan de muzungu’s (= blanken) durven ze vaak het dubbel van de prijs vragen… ’s Morgens gaan de kinderen naar de kerk en wanneer ze terug komen krijgen ze frisdrank, koekjes en gezouten popcorn. Wij durven mee aanschuiven en hebben meteen een middagmaal. We beseffen nog maar eens dat we echt in een luxeschool terecht gekomen zijn. Nadien besluiten we ons eens te concentreren op het maken van enkele lessen. We moeten Engels geven in het 5de en 6de jaar. Dit hebben we nog nooit gedaan en het lijkt ons moeilijker dan verwacht. We proberen er iets van te maken en besluiten onszelf één week proefperiode te geven. Voor de Franse lessen hebben we meteen een grote inspiratieaanval. Dat zien we helemaal zitten! Als echte (V)KSJ-ers installeren we ons met een bassin en koud water buiten om voor het eerst in Mafinga onze vettige haarbol te wassen. De kindjes zijn ondertussen hun schoenen aan het kuisen en vinden het schuim in ons haar enorm fascinerend. We hebben heel wat bekijks. In de namiddag valt de elektriciteit uit. Nu het nog niet donker is, maken we onze lesvoorbereidingen af met pen en papier. Tegen dat we ons realiseren dat we zonder elektriciteit ook niet kunnen koken, was het al te laat om mee bruine bonen en ugali (maïspap) te eten met de kindjes in de refter. Wij hebben gelukkig iets wat véél lekkerder is en verorberen een overheerlijke ananas die we ’s morgens gekocht hadden op de markt. Tegen 20u is het pikdonker en gaan we dus, maar vroeg naar ons bed. Met de zaklamp lezen we nog eens de vele lieve woordjes op de briefjes en kaartjes die we van jullie mee gekregen hebben. Het doet echt deugd! Dank je wel!

Maandag 9 februari

Onze eerste lesdag! We vinden het allebei wel spannend, maar hebben het toch verschrikkelijk moeilijk om op te staan. Gisteren waren we nog verbrand van de zon, vandaag is het de hele ochtend echt druilerig Belgisch regenweer. Als het regent is er geen parade, dus na het ontbijt van brood en lekkere zoete thee gaan we meteen naar onze klas. Het voelt vreemd aan om hier les te geven. Wanneer je binnenkomt, gaan alle leerlingen rechtstaan en zeggen ‘Goodmorning teacher’. Dan zegt de leerkracht (en deze keer wij dus ook): ‘Goodmorning. How are you?’. De leerlingen antwoorden op een gedrilde en zagende toon: ‘We are very well, thank you. And how are you, teacher?’. Wij antwoorden nog eens met ‘Fine, thank you’ en zeggen dat ze mogen gaan zitten. Er zijn slechts een 5-tal boeken per klas, dus de leerlingen kijken per 4 of meer samen. Ze moeten elke oefening volledig overschrijven in een schrift en wanneer ze een antwoord willen geven, gaan ze rechtstaan. We voelen er ons wat verveeld bij, maar proberen toch om hun gewoontes over te nemen. Beetje bij beetje zullen we hier ook wel een eigen onderwijsstijl ontwikkelen. Dan zullen we misschien meer interactie krijgen van de kinderen. Je merkt dat hier vooral op een gedrilde manier wordt lesgegeven. De leerkracht zegt iets, de leerlingen herhalen en na de les staat iedereen recht om de leerkracht te bedanken voor de les met een ander gedrild zinnetje. Ook merken we dat ze niet gewoon zijn om positieve bevestiging te krijgen. Niet alleen wij vinden het vreemd, ook de leerlingen zijn niet gewoon om daar een ‘white stranger’ enthousiast te zien rondspringen vooraan in de klas. Toch merken we dat ze meteen enthousiast zijn. Het is allemaal nog wat aftasten, maar wij hopen toch dat het lukt om hier het een en het ander te bereiken met hen!

Dikke zoeloezoenen vanuit Mafinga!

Ella en Jolien