some more news!

Dinsdag 10 februari 2009

Om 7.03u zijn we in de main hall voor een ontbijt samen met de leerlingen, maar tegen alle verhalen over het Afrikaanse ritme in, zijn we dus wel 3 minuten te laat... Gelukkig vinden we na even zoeken toch nog iemand die voor ons een stuk brood en een beker thee op de kop kan tikken. De leerlingen schuiven hier om 7.00u aan voor een stuk brood en een kop thee. Tegen 7.10u is alles op en gaan ze buiten nog wat spelen tot er verzameld wordt voor de dagelijkse parade. Dit keer is het wat losser dan anders, want wij krijgen de toestemming om voor de hele school ochtendgymnastiek te geven. De leerlingen zijn heel enthousiast en we krijgen meteen een luid applaus voor onze veel te actieve ochtendkuren. Vanaf 8.00u zit iedereen in de klas. Na vier lestijden van 40 minuten volgt er om 10.40u de porridgebreak voor de kinderen en de tea-time voor de leerkrachten. Van 11.10u tot 12.30u is er weer les. Dan staat er een short break van 10 minuten geroosterd. Van 12.40u tot 14.00u is er nog officieel les. Rond 14.30u krijgen de kinderen ugali of rijst als middagmaal en daarna hebben ze even vrij. Van 15.30u tot 16.20u wordt iedereen weer in klas verwacht voor de remedial time. Eigenlijk gaan de leerkrachten dan gewoon door met het lesgeven. Van remediëren komt niet veel in huis. Op dinsdag en donderdag worden er sportactiviteiten georganiseerd van 16.20u tot rond 17.00u. Rond 17.00u is het bathing time voor de leerlingen. Onder het goedkeurend oog van de opvoedsters moeten de leerlingen zich netjes wassen. Rond 19.00u worden ze aan tafel verwacht voor alweer een warme maaltijd. Om de dag af te sluiten, zijn er nog evening preps van 19.30u tot 21.00u. Mooi verwoord om eigenlijk gewoon te zeggen dat de leerlingen weer les hebben. Als wij de avonddienst hebben, zullen we de leerlingen wat ontspannende uurtjes bezorgen in plaats van nog meer driloefeningen. Leve de muzische activiteiten en de creativiteit die we als bagage meegekregen hebben uit de jeugdbeweging! Wij zijn blij dat we in het drukke lesschema toch wat springuren hebben en bedenken hoe moeilijk het moet zijn voor de leerlingen om zich zo lang te concentreren. Hier is het immers zo dat de leerkrachten niet alle vakken geven. Ze werken met het systeem dat wij gebruiken in het secundair onderwijs. Enkel op vrijdag is het programma een beetje anders. Na de short break staat voor de hele school religion gepland tot 14.00u. En ja, ook op zaterdag worden de kinderen in de klas verwacht. Het programma ziet er dan wel een klein beetje anders uit. Van 9.00u tot 11.00u staan drie lestijden geroosterd. Van 11.00u tot 11.20u is er een break. Om de schoolweek af te sluiten volgen er na de pauze nog 2 lestijden van telkens 35 minuten en om 12.30 kan dan eindelijk het weekend beginnen voor de leerlingen. Hopelijk hebben jullie nu zo een beetje een idee van ons dag- en weekprogramma in de Southern Highlands School. Het andere ritme en de vreemde gewoontes zijn toch nog altijd wennen geblazen voor ons.

Na onze lessen verrast teacher Heather ons met een bezoekje. Tijdens de tea-time hebben de leerkrachten van onze heerlijke Belgische chocolade gesmuld. Heather vroeg ons toen of we nog meer zoete dingen eten in België. We vertelden haar over een heerlijke zoete uitvinding: pannenkoeken! Natuurlijk wil ze nu graag weten hoe we die pannenkoeken maken en of die wel lekker smaken. Vol enthousiasme wagen we een poging. We slaan een slag in de hoeveelheden, want eerlijk toegegeven, thuis gebruiken we allebei een kookboek om iets klaar te maken. Een grote tas bloem, 2 kleine eitjes, anderhalve tas melk en een halve kop suiker en nu roeren maar... Het deeg smaakt, dus veel kan er al niet meer mislopen. Of toch... De pan wil niet meewerken. Het wordt gebakken kruimeltjesdeeg, maar smaakt overheerlijk. Een receptje om te onthouden! Maar o wat ziet ons keukentje er lief uit. Hier hebben we natuurlijk niet alle instrumenten zoals thuis, met wat meer smossen als gevolg. Tijd voor een eerste kuismomentje dus. En hoe doen ze dat hier? Met wat water, een borstel en een blok zeep. We raspen toch maar wat stukjes van de zeep en lossen het op in een sopje. De opvoedsters staan verbaasd te kijken. Wat steken die wazungu daar toch allemaal uit? In een proper en lekker geurend ‘salonneke’ gaan we weer aan de slag: verbeteren, lessen voorbereiden en enkele schooltaken maken. Om 19.02u blijkt dat we alweer te laat zijn voor het eten... Hoe doen we dat toch telkens weer? En op is op hier. We zetten dan maar zelf een potje rijst op en met een banaan erbij hebben we weer wat lekkers gefabriceerd. Na een eerder rustige avond, krijgen we net voor het slapengaan nog een superfijne telefoon van Huruma. Hij komt volgende week eens langs, joepie! We kijken er al naar uit!

Woensdag 11 februari 2009

Na een nacht vol wc-bezoekjes van Jolien en gesnurk van Ella zijn we allebei moe... En ook wel wat lui. Morgen misschien meer nieuws. Of nee, misschien toch nog iets leuk... We hebben een foto met Sebastian, onze vriend die mentally niet oké is, maar ons wel steeds weet te amuseren!

Donderdag 12 februari 2009

De vermoeidheid is weer helemaal over, dus hier zijn we met een spannend verhaal van gisteren. Terwijl wij met de deur open wat didactisch materiaal aan het maken waren, kwamen heel wat kinderen ons fascinerend aangapen. Ondertussen zongen we samen wat liedjes met hen. De tonen gingen van ‘Barbiegirl’ tot ‘Lief klein konijntje’, maar ook liedjes van Shakira en de Spice girls kenden de kids van teacher Peter. Tijdens dit gezellig samenzijn is op 1 of andere manier de sleutel die op de deur zat verdwenen. Gevallen? Verloren? Gepikt? Wij weten het niet, maar na een héééle grote zoekactie vrezen we voor het laatste. Vanaf vandaag verlaten we ons stekje dus niet meer zonder gepakt en gezakt te zijn met een rugzak vol waardevolle spullen. Of één van ons houdt de wacht. En dat laatste was wel leuk. Met een krukje voor de deur, broek oprollen, voetjes in een bassin water en het heerlijke zonnetje op je snoet. Ondertussen wordt er met de hulp van Sebastien voor een nieuwe sleutel gezorgd, maar wij hopen vooral dat de andere sleutel niet in de handen van iemand met slechte bedoelingen is beland. Daarnaast wasten we onze kleren op z’n Afrikaans: in een grote bassin met onze handen en een blok zeep. Ook sportles geven en de vele kroezeltjes bekijken die er door de kapper van dienst radicaal afgeschoren werden, stonden vandaag op het programma.

vrijdag 13 februari 2009

Vrijdag de 13^de, als dat maar goed komt…

Ons afwisselingsysteem om de wacht te houden is eventjes niet haalbaar, want we moeten allebei tegelijk een les geven. Gelukkig kunnen we de deur wel sluiten met de reservesleutel. Ons wantrouwen tegenover de vele mensen die hier rondlopen, is alweer gezakt, dus met een gerust gevoel vertrekken we allebei naar de klas. Maar… tijdens de 40 minuutjes dat er niemand in onze kamer was, is er toch iemand in geslaagd om binnen te geraken. We merken meteen dat de dief Ella’s laptop en Jolien haar portefuille, fototoestel en usb-stick gestolen heeft. Waarvoor we gisteren vreesden, is vandaag dan toch werkelijkheid geworden. Jolien gaat meteen de headteacher op de hoogte brengen. Hij komt direct kijken. Hij is erg verrast, maar neemt het ook ernstig. Jolien beseft dat haar visakaart weg is, dus ze belt meteen cardstop. De hoofdleerkracht start grootste ondervragingen en onderzoekt samen met nog enkele teamgenoten alle mogelijke pistes. Wij blijven in onze kamer en doen wat verbeterwerk om onze gedachten wat te verzetten. Af en toe horen we geroep en geschreeuw. Het gaat er luid aan toe. Kwaad omdat we die spullen kwijt zijn, zijn we niet echt. We zijn wel teleurgesteld in de mensen die hier rondlopen. Wie kunnen we nu nog vertrouwen? We beseffen allebei dat we te veel geloven in de goedheid van de mens… Na een tijdje worden we bij Njoroge, die met een tiental andere personeelsleden achter onze kamer staat, geroepen. Wat blijkt nu? Eén van hen heeft daar een rugzak gevonden tussen de bloemen en planten. Met twintig nieuwsgierige ogen rond ons, openen we de rugzak en jaja… alle gestolen spullen zitten erin. Met gemengde gevoelens keren we terug naar onze kamer. We zijn opgelucht dat we alles terug hebben, maar zullen vanaf nu dubbel zo hard op onze hoede moeten zijn. Later die dag komen we te weten dat de kans er heel dik in zit dat de tuinman van de school de dief is. Hij kon onze sleutel bemachtigen en is zo binnen geraakt. We krijgen meteen een nieuw slot en de 2 reservesleutels worden bewaard door de headteacher. Tijd om onszelf wat te verwennen nu. Het zonnetje zit uit, dus we profiteren ervan om ons haar te wassen. Als we enkele woordzoekers en sudoku’s willen maken, worden we meteen omringd door wel 20 kindjes die allemaal willen helpen. Het is echt gezellig. En nog steeds voelen we heel veel handjes door ons haar. Na een heerlijke pastaschotel als avondmaal, geven we ’s avonds een knutselactiviteit in klas 6 mawenzi. Op vrijdagavond is er geen les, maar studie. Het valt ons meteen op dat het in alle andere klassen muisstil is en toch is er nergens een leerkracht te bespeuren. Na een bewogen dagje, kruipen we vroeg in ons bed en we praten nog wat na over deze dag. Het was ons inderdaad wel een vrijdag de dertiende! Moeten we nu bijgelovig worden?

Wist je dat…

…we al enkele pogingen deden om onze mails op hotmail te checken, maar daardoor steeds het hele dorp zonder elektriciteit zetten?

…we onze was deden met een wortel zeep?

…Ella af en toe een Nadal-trekje heeft?

…’Djoerie’ de Tanzaniaanse versie is van ‘Jolien’?

…rijst met banaan een overheerlijk avondmaal is?

…Ella vandaag een beetje ‘yellow’ uitslaat?

…Jolien al een valentijnsaanzoek kreeg voor zaterdag?

…de leerlingen hun schriftje hier kaften met kranten? Vooral de pagina’s over Obama zijn populair.

…Jolien wel eens kaal zou kunnen zijn tegen dat ze terugkomt? Alle kindjes willen namelijk de gelukkige eigenaar zijn van een rost haartje.

…vettig haar een eerste aanzet is tot dreadlocks?

…wij het super vinden als we af en toe iets van jullie horen?